Σκεφτόμουν απλώς πως έχω κι ένα 3ο χαμόγελο:
το λεγόμενο κοντεσέντινγκ.
Του οποίου η αξία πολλαπλασιάζεται στην εξής περίπτωση: στην περίπτωση που άκουσες ή έπαθες κάτι στο οποίο δεν μπορείς να αντιδράσεις φυσιολογικά -ή και καθόλου- και νιώθεις πως ή θα σκάσεις ή θα χτυπήσεις άνθρωπο ή θα χαμογελάσεις...κοντεσέντενγκλυ...κοιτώντας τη φίλη σου.
Ναι,τότε δε θες πια,ούτε να σκάσεις,ούτε να χτυπήσεις άνθρωπο. Θες μόνο να κοιτάξεις τη φίλη,να σκεφτείτε το ίδιο πράγμα και να προσπαθήσετε να μη γελάσετε. Όχι πια με κοντεσέντινγκ χαμόγελο. Με ασυγκράτητο,φωναχτό γέλιο.
Αυτά τα συγκαταβατικά,συνομωτικά χαμόγελα μεταξύ φίλων...νομίζω είναι αρκετά για να κάνουν σκόνη ο,τιδήποτε σε βασανίζει,οποιαδήποτε στιγμή.
(Μ)πέννυ εντ δε τζετς :)
YΓ ε μα φυσικά και βλέπω ρομκομ. κορίτσι είμαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου